AKSARAY (AA) - ZEKERİYA KARADAVUT / AYNUR ALTUNIŞIK - Aksaray'ın Ortaköy ilçesinde ailesini kaybettikten sonra 8 yıldır tek başına yaşayan Down sendromlu Ahmet Değirmenci (46), hayatın tüm zorluklarına tek başına göğüs geriyor.
İlçeye bağlı Balcı köyünde yaşayan Güllü ve Veli Değirmenci çiftinin 7 çocuğundan en küçüğü olan Ahmet Değirmenci, Down sendromlu olarak dünyaya geldi.
Küçük yaşlarda akciğer kanserinden babasını kaybeden Değirmenci, birer yıl arayla 2 ablasının vefat etmesiyle adeta yıkıldı. Annesiyle yaşama devam eden Değirmenci, 2017'de annesinin vefatıyla tüm zorlukları tek başına göğüslemeye başladı.
Ailesinden kalan eve gözü gibi bakan Değirmenci, yaşam mücadelesiyle çevresindekilerin takdirini topluyor.
- 'Yalnız kalınca insan her işini kendi yapıyor'
Değirmenci, AA muhabirine, köy hayatını çok sevdiğini söyledi.
Bazen köydeki arkadaşlarına misafirliğe gittiğini, bazen de misafir çağırdığını belirten Değirmenci, şunları kaydetti:
'Sabah kalkıp evin işlerini hallettikten sonra köyde yürüyüş yapıyorum. Ütümü, temizliğimi ve yemeğimi kendim yapıyorum. Yalnız kalınca insan her işini kendi yapıyor. 'Koca Ahmet' ne zaman yıkılırsa bu ev de o zaman yıkılacak. Ev, annemden bana yadigar kaldı. O yüzden gözüm gibi bakıyorum. Annemi çok seviyordum. O da beni çok seviyordu. Beni bu dünyada yalnız bıraktı. Keşke hayatta olsaydı da evim uzak olsaydı.'
Değirmenci, ablaları ve annesinin kaybının ardından çok zorlandığını ancak insanoğlunun her şeye alıştığını ifade etti.
Ailesinin mezarlarını ara ara ziyaret ettiğini anlatan Değirmenci, 'Annemin ve babamın mezarlarını suluyorum. Otlar varsa onları yoluyorum. Duamı yapıyorum. Aile albümlerine bakıyorum bazen, çok duygulanıyorum. Ağlaya ağlaya gecemi gündüz ediyorum. Ağabeylerim yurt dışında, buraya geldiklerinde sağ olsunlar beni yalnız bırakmıyorlar.' diye konuştu.
- 8 yıl önce kaybettiği annesi için şiir yazdı
Değirmenci, annesine olan özlemini 'Yalnız Kalınca' ismini verdiği şiirle şöyle dizelere döktü:
'Annemi çok özledim, yerini arıyorum, bulamıyorum.
Hatırlı kıymetlim, neden beni yalnız bıraktın?
Sesimi duy da gel anam, uyan da gel...
10 sene askerlik yapsaydım, evim barkım uzak olsaydı.
Kadirli kıymetliydin anam, seni çok özlüyorum.
Her yerde arıyorum ama seni bulamıyorum.
Yalan dünyada boynumu büktüm de kaldım.
İçerim kan ağlıyor, kalbim paramparça.
En çok beni severdin neden bırakıp gittin anam?'
